Geen widgets gevonden in de zijbalk

Giraffes,,Ga maar weg hoor mam.” Ik herinner het mij als de dag van gister. Het was de eerste keer dat ik haar naar de peuterspeelzaal bracht. Ze kende het al van haar zus, voor haar was het vertrouwd terrein.

Ik ging naar huis, een leeg huis. Ik stortte mij op alle klusjes die zich in de jaren daarvoor hadden opgehoopt. Desondanks kroop de tijd voorbij. Ik haalde haar aan het eind van de ochtend weer op, ze was vol verhalen. Trots vertelde ze iedereen dat ze al zo groot was en naar haar eigen schooltje mocht.

Grote sprongen

Loslaten gebeurt met kleine stapjes, hoor ik wel eens zeggen. Voor mijn gevoel zijn het grote sprongen. Zo kabbelt het leven voort en opeens is daar weer zo’n mijlpaal. De mijlpalen volgen elkaar op en zo laat je ze in vliegende vaart los.

Een nieuwe mijlpaal is nu aan de orde. Het grote V-woord viel in een uitnodiging voor een ouderavond. Een informatieavond over het Voorgezet Onderwijs. Groep acht staat voor de deur, er komen adviezen en keuzes aan. De informatieavond was duidelijk: er is geen ontkomen aan. Ook zij wordt groot.

De volgende morgen maak ik haar wakker, net als andere ochtenden. Ik zie haar blonde koppie net boven haar Angry Birds dekbed uitsteken. Haar knuffel is naast het bed gevallen, op de koude vloer. Langzaam wordt ze wakker, haar armen stekken zich naar mij uit. Ik knuffel haar en houd haar stevig vast. Loslaten? Nu even niet.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *